Τράπεζες: Πώς «κουρεύουν» δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Μετατροπή του «κόκκινου» στεγαστικού σε ευρώ και αποπληρωμή του ποσού που αντιστοιχεί στην τρέχουσα αξία του ακινήτου προτείνει η Εθνική. Πώς «παγώνει» και εν συνεχεία διαγράφεται το υπόλοιπο δάνειο. Τι λύσεις δίνουν οι άλλες τράπεζες.

Το «όπλο» της διαγραφής μέρους της οφειλής για μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια, που δόθηκαν σε ελβετικό φράγκο, χρησιμοποιούν εδώ και μερικούς μήνες οι τράπεζες, επιδιώκοντας να αντιμετωπίσουν το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε στην εξυπηρέτηση των δανείων της υποκατηγορίας από τη βίαιη άνοδο του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ.

Μέσω τυποποιημένων προϊόντων ή εξατομικευμένων λύσεων, οι τράπεζες προτείνουν σε συνεργάσιμους δανειολήπτες ρυθμίσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν μερική διαγραφή της οφειλής, εφόσον αποπληρωθεί κανονικά το υπόλοιπο δάνειο. Βασικό κριτήριο για τον υπολογισμό της διαγραφής αποτελεί η εύλογη αξία του ακινήτου (τρέχουσα και μελλοντική).

Η Εθνική προσφέρει πρόγραμμα μερικής άφεσης χρέους, που δουλεύει όπως τα αντίστοιχα για τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια σε ευρώ, μόνο που το «κούρεμα» στα κόκκινα δάνεια σε ελβετικό φράγκο ξεπερνά το 40% του σημερινού ανεξόφλητου υπολοίπου.

Το πρόγραμμα εδράζεται στον μηχανισμό «split and freeze». Το δάνειο σε ελβετικό φράγκο μετατρέπεται σε ευρώ και το πληρωτέο μέρος επανεκτιμάται, με μοναδικό κριτήριο την τρέχουσα αξία του ακινήτου. Η διάρκεια του δανείου και το ύψος της δόσης καθορίζονται με κριτήρια την ηλικία του δανειολήπτη και το διαθέσιμο εισόδημά του.

Το υπόλοιπο μέρος του δανείου «παγώνει», άτοκα, και διαγράφεται σταδιακά, εφόσον ο δανειολήπτης εξυπηρετεί κανονικά τις υποχρεώσεις του. Το γεγονός ότι η τρέχουσα αξία του ακινήτου αποτελεί το μοναδικό κριτήριο διαχωρισμού του δανείου «θεραπεύει» όλο το πρόβλημα που δημιούργησε η άνοδος του ελβετικού φράγκου.

Με τον παραπάνω μηχανισμό, ο δανειολήπτης καλείται να αποπληρώσει ένα δάνειο που αντιστοιχεί, πλέον, στην τρέχουσα αξία του ακινήτου. Η αξία που θα έχει το ακίνητο όταν λήξει ομαλά η δανειακή σύμβαση, θα κρίνει και το τελικό ύψος του «κουρέματος».

Πώς δουλεύει το πρόγραμμα της Εθνικής

Για παράδειγμα στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, το οποίο αν μετατραπεί σε ευρώ θα έχει ανεξόφλητη αξία 300 χιλιάδων, σπάει, με βάση τον παραπάνω μηχανισμό, στα εξής δύο μέρη: το πρώτο, αξίας 140 χιλιάδων, αντιστοιχεί στην τρέχουσα αξία του ακινήτου και ρυθμίζεται για αποπληρωμή σε βάθος 15ετίας.

Οι υπόλοιπες 160 χιλ. ευρώ «παγώνουν» άτοκα για 15 χρόνια. Κάθε χρόνο που ο δανειολήπτης θα εξυπηρετεί ομαλά τις δόσεις του πληρωτέου δανείου, θα διαγράφεται το 5% του «παγωμένου» τμήματος. Δηλαδή 8 χιλ. ευρώ ετησίως. Εφόσον στη 15ετία ο δανειολήπτης αποπληρώσει το πληρωτέο μέρος των 140 χιλ. ευρώ, θα έχει διαγράψει 120 χιλ. ευρώ (σ.σ. το 75% του παγωμένου σκέλους).

Θα έχουν μείνει από το παγωμένο μέρος του δανείου 40 χιλ. ευρώ, που δεν θα έχουν διαγραφεί. Ο μηχανισμός προβλέπει επανεκτίμηση της τρέχουσας αξίας του ακινήτου στη λήξη της 15ετίας. Αν η αξία είναι μεγαλύτερη των 140 χιλ. ευρώ (π.χ. 170 χιλ.), ο δανειολήπτης θα κληθεί να πληρώσει άλλες 30 χιλ. ευρώ σε δόσεις, ενώ οι υπόλοιπες 10 χιλ. διαγράφονται.

Σε αυτή την περίπτωση, από αρχική οφειλή 300 χιλ. ευρώ, θα έχει καταβάλει τις 170 χιλ. και θα έχει κερδίσει διαγραφή 130 χιλ. ευρώ. Επιπρόσθετα, κερδίζει από το γεγονός ότι δεν καταβάλλει τόκους για το τμήμα του δανείου που «παγώνει».

Η Εθνική εκτιμά ότι, μετά την παρέλευση της 15ετίας, η εμπορική τιμή του ακινήτου θα είναι μεγαλύτερη, επομένως θα έχει δημιουργηθεί θετική αξία για τον δανειολήπτη, που εξυπηρετεί κανονικά το δάνειο.

Οι λύσεις που προσφέρουν οι άλλες τράπεζες

Αντίστοιχο πρόγραμμα ετοιμάζει η Πειραιώς, ενώ Alpha και Eurobank προσφέρουν εξατομικευμένες ρυθμίσεις με διαγραφή μέρους της απαίτησης, ανάλογα με την εισοδηματική και περιουσιακή κατάσταση του συνεργάσιμου δανειολήπτη.

Πιο «επιθετικές» είναι οι ρυθμίσεις που προσφέρουν Πειραιώς και Eurobank, σε όσους από τους πελάτες τους έχουν υποβάλει αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη για στεγαστικό δάνειο, με ενέχυρο την πρώτη κατοικία.

Για όσους δανειολήπτες συνεργαστούν, παρέχοντας τα απαραίτητα στοιχεία, που να αποδεικνύουν την αδυναμία τους να εξυπηρετήσουν το δάνειο, οι δύο τράπεζες προσφέρουν μερική διαγραφή χρέους, αντίστοιχη με αυτή που επιδικάζουν τα δικαστήρια (40% με 60% επί του ανεξόφλητου υπολοίπου).

Χρήστος Κίτσιος 

euro2day.gr 

Να χαϊδεύεις τις ρυτίδες σου με σεβασμό..!

Η μεγαλύτερη ευλογία είναι να έχεις χρόνο

Χρόνο να γελάσεις, να χαρείς, να ερωτευτείς

Χρόνο να ονειρευτείς και να παλέψεις

Για να ενσαρκώσεις τα όνειρα που σε κρατούν ξύπνιο τις νύχτες...

Χρόνο να αγαπήσεις βαθιά και να συγχωρήσεις

Χρόνο να πέσεις και να ξανασηκωθείς

Χρόνο να κλάψεις και να ωριμάσεις

Χρόνο να ταξιδέψεις και να γνωρίσεις τη γη

Τους ανθρώπους και τον εαυτό σου...

Τόσο πολύτιμο δώρο ο χρόνος

Αφήνεται στα χέρια μας

Να τον χρησιμοποιήσουμε κατά βούληση

Να τον εξαργυρώσουμε στην τράπεζα της ζωής

Μέχρι το τελευταίο του δευτερόλεπτο...

Η μεγαλύτερη ευλογία είναι να μεγαλώνεις

Zώντας τον χρόνο σου...

Να ανοίγεις και να κλείνεις τους κύκλους σου ένδοξα

Να πλουτίζεις από εμπειρίες και όχι να φτωχαίνεις ψυχικά

Να δίνεις και να δίνεσαι σε ό,τι αξίζει

Ακόμη και σε ό,τι αποδείχτηκε λιγότερο

Από αυτό που περίμενες

Αρκεί να είσαι αληθινός στα λόγια και στα έργα

Με όλα τα λάθη και τις αδυναμίες σου...

Άλλωστε δεν γεννήθηκες Θεός

Προσπαθείς όμως να του μοιάσεις...

Κι εδώ έρχεται η τιμή να σου σφραγίσει την ύπαρξη

Η τιμή της προσπάθειας

Η τιμή των όπλων κατά της απανθρωπιάς...

Η μεγαλύτερη ευλογία είναι

Να διατηρείς την ψυχή σου νεανική μέσα στον χρόνο

Να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να μην τρομάζεις

Να αναγνωρίζεις στα μάτια σου το παιδί που έπαιζε στις αλάνες

Να χαϊδεύεις τις ρυτίδες σου με σεβασμό

Γιατί είναι παράσημα της αντοχής σου...

Να χαμογελάς που κρατάς αναμμένη τη φλόγα μέσα σου

Παρά το φύσηγμα των ανέμων

Να καμαρώνεις που συνεχίζεις να αφήνεις τα ίχνη σου με αξιοπρέπεια

Να αγκαλιάζεις το πριν και το μετά σου με δύναμη

Γιατί όλα είναι εσύ...

Γύρισε και κοίταξε το ρολόι σου που χτυπάει ακόμη

Φόρεσε τον καλύτερο εαυτό σου και βγες έξω

Είσαι νικητής και δεν το ξέρεις

Στον στίβο της ζωής έχεις τον Χρόνο σύμμαχο και αρωγό σου

Σαντίνα Δεναξά 

pulseoflove.blogspot.gr

Η στιγμή του εμβολισμού του «Γαύδος» από την τουρκική ακταιωρό στα Ιμια. (video)

Το επεισόδιο που προκάλεσε μεγάλη ένταση στο Αιγαίο τα τελευταία 24ωρα όπως αυτό καταγράφηκε από τις κάμερες που βρίσκονταν πάνω στο ελληνικό περιπολικό ανοικτής θαλάσσης, «090 Γαύδος», έρχεται στο φως με δύο νέα βίντεο.

Η τουρκική ακταιωρός «UMUT» εμβόλισε το μήκους 68 μέτρων ελληνικό πλοίο, 20 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα της Δευτέρας.

kathimerini.gr

Οι Αμερικανοί απαιτούν από τους Τούρκους να ακυρώσουν την αγορά των S-400

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Το θέμα της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία, που έθεσε με ερώτημα η ιστοσελίδα μας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μολύνει τις σχέσεις της Άγκυρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους δυτικούς συμμάχους της. 

Η υπόθεση αυτή, που κρατήθηκε σε χαμηλούς τόνους καθώς οι Αμερικανοί προσπαθούσαν να ακυρώσουν χωρίς φανφάρες τη συμφωνία της Ρωσίας και της Τουρκίας, διχάζει έντονα την Ουάσιγκτον και την κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν. Ο τελευταίος δείχνει να μην έχει κανένα ενδιαφέρον να παραμείνει στο στρατόπεδο της Δύσης, αν και τα περιθώρια του στενεύουν λόγω των υποχρεώσεων της Τουρκίας προς την Ατλαντική Συμμαχία. «Θα υπάρξουν επιπτώσεις αν και ο ίδιος δεν νοιάζεται», τόνισε διπλωματική πηγή στην Ουάσιγκτον. 

Απαντώντας σε ερώτηση της ιστοσελίδας μας για την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία και τι επιπτώσεις θα υπάρξουν, εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έκρυψε τα λόγια του, αν και θα μπορούσε να είναι και πιο επιθετικός. Είναι σημαντικό, σημείωσε, οι χώρες του ΝΑΤΟ να προμηθεύονται στρατιωτικό εξοπλισμό που να είναι διαλειτουργικός με τα συστήματα του ΝΑΤΟ. Ένα ρωσικό σύστημα δεν θα ανταποκρινόταν σε αυτό το πρότυπο, τόνισε ο εκπρόσωπος και πρόσθεσε: 

“Παρόμοιες προμήθειες θα ήταν επίσης ασυμβίβαστες με τη δέσμευση που ανέλαβαν οι Σύμμαχοι στη Διάσκεψη Κορυφής της Βαρσοβίας για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας, εργαζόμενοι για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων εξαρτήσεων από τον στρατιωτικό εξοπλισμό που προέρχεται από την Ρωσία μέσω εθνικών προσπαθειών». 

Γεγονός είναι ότι οι Αμερικανοί απαιτούν ακύρωση της συμφωνίας για την αγορά των S400 και αν δεν συμμορφωθεί, σύντομα αναμένεται να ξεκινήσει η διαδικασία για τιμωρία της Τουρκίας -εάν αρνηθεί την ακύρωση- με πρωτοβουλία του Κογκρέσου. 

Πολλοί βουλευτές και γερουσιαστές είναι αποφασισμένοι να φτάσουν στα άκρα με τον Ερντογάν. Στο Κογκρέσο επικρατεί πλέον η πεποίθηση ότι η Τουρκία έχει χαθεί στρατηγικά και πολιτικά για την Αμερική και έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του Βλαντιμίρ Πούτιν.

ΣΤΟ ΛΕΠΤΟ 17 ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΟΗΕ

    

Η ΜΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

“Η πολιτική των ΗΠΑ για την ΑΟΖ της Κύπρου είναι μακρά και δεν έχει αλλάξει: οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναπτύξει τους πόρους της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της”.

Αυτό είναι το μήνυμα ανώνυμου εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο οποίος απάντησε σε ερώτημα της ιστοσελίδας μας. Τόνισε: 

“Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιράζονται ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης. Αποθαρρύνουμε κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή”.

 mignatiou.com

Προσοχή, γλιστράει...

Του Δημήτρη Μηλάκα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΙΑ τώρα η κυρίαρχη άποψη ότι η Ελλάδα είναι θωρακισμένη έναντι εξωτερικών κινδύνων, καθώς προστατεύεται από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Μέσα από αυτό το πρίσμα οι ελληνικές κυβερνήσεις απλώς πλήρωναν (σε πολλές περιπτώσεις με το αζημίωτο των μιζών) το κόστος της προστασίας και θεωρούσαν ότι είχαν το κεφάλι τους ήσυχο.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με αυτήν την άποψη -και συμπληρωματικά- από «αριστερά» οικοδομήθηκε η αντίληψη ότι οι έννοιες του έθνους-κράτους είναι παρωχημένες, καθώς είναι καταδικασμένες να διαχυθούν σε ευρύτερα σχήματα που έχουν τη δυνατότητα να «τελειώσουν την ιστορία» απαλλάσσοντας τα άτομα από τα δεινά που συνεπάγονται η υπεράσπιση κυριαρχικών εθνικών δικαιωμάτων και άλλων τέτοιων «πασέ» επιταγών της Ιστορίας...

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ωστόσο, αποδεικνύει ότι ούτε η μία ούτε η άλλη οπτική και προσέγγιση μπορεί να δώσουν προς το παρόν τουλάχιστον απαντήσεις σε πιεστικά ερωτήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Η ΕΝΤΑΞΗ των κρατών σε ευρύτερους συνασπισμούς πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν οδηγούν στη διάλυσή τους. Αντίθετα, δημιουργούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετούνται με βάση την ισχύ τους σε κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε  τα τελευταία χρόνια, η συμμετοχή της Ελλάδας στην ισχυρότερη οικονομική ένωση της γης όχι μόνο δεν απέτρεψε τη χρεοκοπία της, αλλά την οδήγησε σε μια μέγγενη ασφυκτικής εποπτείας, η οποία συνεπάγεται εκχώρηση του μεγαλύτερου μέρους της κυριαρχίας της.

Η «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ» που απολαύει η Ελλάδα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είναι επίσης ανάλογη της ισχύος που διαθέτει, όπως έχει αποδειχτεί κατ' επανάληψη: το ΝΑΤΟ δεν απέτρεψε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ούτε έχει ταχθεί υπέρ των ελληνικών «δικαίων» στο Αιγαίο ή την υπόθεση των Σκοπίων.

ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας (κατά κύριο λόγο αυτοί που κυβέρνησαν και αυτοί που κυβερνούν) εξακολουθούν να κινούνται με βάση τις αναποτελεσματικές ιδεολογικές τους εμμονές. Οι μεν εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το ΝΑΤΟ, οι Γερμανοί ή οι Αμερικανοί θα πολεμήσουν αν χρειαστεί για να φρενάρουν την Τουρκία, οι δε ότι στην εποχή μας τα θέματα λύνονται πίνοντας τσάι σε διπλωματικά τραπέζια.

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ αυτών των κυρίαρχων προσεγγίσεων είναι πια εμφανείς. Όπως ολοφάνερο είναι ότι έχουμε μπει ήδη σε μια εποχή που... γλιστράει. 

topontiki.gr

Στο ΝΑΤΟ η άμυνα της Ευρώπης! Προκλητικά τουρκόφιλη η Ευρωβουλή

Τα καλά νέα είναι ότι οι Ευρωπαίοι «εταίροι και σύμμαχοι» άκουσαν τον κ. Καμμένο για την τουρκική προκλητικότητα και του χτύπησαν συγκαταβατικά την πλάτη. Τα κακά νέα είναι ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εμπόδισε την κατάθεση ερώτησης του ευρωβουλευτή της ΛΑΕ κ. Χουντή, που ζητούσε να εγκαταλείψει η ΕΕ την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας μετά και τις προκλήσεις στα Ίμια. Τα χειρότερα, ότι η ΕΕ συμφώνησε η άμυνά της να είναι δουλειά του ΝΑΤΟ και μόνο του ΝΑΤΟ!

Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, ο κ. Τσίπρας δεν έχει το αποκλειστικό προνόμιο άλλα να λέει και άλλα να κάνει. Απλώς το κάνει πιο χοντροκομμένα και άκομψα από τους επαγγελματίες του είδους, που είναι οι Ευρωπαίοι. Εδώ ήρθαμε. Η Ελλάδα μεταξύ δύο δεινών. Της δικής της διοίκησης και των «συμμάχων» της.

Την ώρα που η κυβέρνηση άρχισε πάλι τους λεονταρισμούς για το Αιγαίο, νομίζοντας ότι οι εταίροι της εισάκουσαν τις διαμαρτυρίες της και ότι έτσι απόκτησε πλάτη, και την ώρα που οι Αμερικανοί τηρούν ίσες αποστάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δηλαδή αφήνουν την Ελλάδα να τα βγάλει πέρα χωρίς αυτούς, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε «ότι ΗΠΑ και ΕΕ συμφώνησαν να αποτελεί αποστολή του ΝΑΤΟ και μόνο του ΝΑΤΟ η κοινή άμυνα».

Και για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, ο υπουργός διέλυσε κάθε ευρωπαϊκή σκέψη για πρωτοβουλία Ευρώπης της Άμυνας. «Η ΕΕ δεν πρέπει να υποκαταστήσει αυτό που κάνει το ΝΑΤΟ» είπε. Και πρόσθεσε κυνικά: «Η ΕΕ δεν πρέπει να κλείσει τις αμυντικές της αγορές στους Αμερικανούς και σε άλλες χώρες μη μέλη της ΕΕ». Λέγε με Ισραήλ…

Τι σημαίνουν αυτά για την Ελλάδα; Ότι κάθε σκέψη για ευρωπαϊκή Άμυνα, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει την Ελλάδα που θα ήλπιζε να υπερασπιστεί και τα ελληνικά σύνορα εγκαταλείπεται. Η Ελλάδα, όπως και Ευρώπη, επαφίεται στις διαθέσεις των ΗΠΑ και δευτερευόντως της Βρετανίας. Αυτή είναι η καρδιά του ΝΑΤΟ.

Όταν μιλάμε για τουρκική απειλή μιλάμε ταυτόχρονα και για κανόνες εμπλοκής και απεμπλοκής. Το ΝΑΤΟ δεν έχει καμιά διάθεση να σκοτώνονται δυο μέλη του και μάλιστα σε διακεκαυμένη ζώνη. Επομένως, κάθε εμπλοκή περιλαμβάνει το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ για πυροσβέστες.

Η Ελλάδα ήλπιζε ότι η ένταξή της στην ΕΕ και η βούληση των 25 να δημιουργήσουν Ευρωπαϊκή άμυνα θα την έριχνε σε πιο φιλικά χέρια από της «συμμαχίας», που τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας». Αυτό το παραμύθι τέλειωσε. Και για να το πούμε έμπρακτα, είτε έδειξε το βίντεο με τις τουρκικές αλητείες στους 25 ο κ. Καμμένος είτε όχι, το ίδιο είναι. Μακριά από τον απ' αυτό τους κι όπου θέλει ας είναι.

Αλλά, η πιο κραυγαλέα ευνοϊκή θέση για την Τουρκία ήρθε από την Ευρωβουλή. Εκεί ξεσκεπάστηκε όλη η υποκρισία της δήθεν εξανιστάμενης Ευρώπης απέναντι στην τουρκική βαρβαρότητα. Βαρβαρότητα όχι μόνο απέναντι στην Ελλάδα. Απέναντι στη Δημοκρατία, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, που κουρελιάζονται στην οθωμανία.

Ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής κατέθεσε στο ευρωκοινοβούλιο γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν, με την οποία ζητούσε να απαγκιστρωθεί η ΕΕ από την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και να αντικατασταθεί η σχέση Βρυξελλών- Άγκυρας με άλλης μορφής εταιρική σχέση. Ο κ. Χουντής αιτιολογούσε το αίτημα στηριγμένος στην επαναλαμβανόμενη αντιευρωπαϊκή στάση της Τουρκίας εδώ και καιρό. Οι υπηρεσίες του προέδρου του Σώματος, κ. Ταγιάνι, εμπόδισαν την κατάθεση της ερώτησης! Και ζητούσαν … καλύτερη αιτιολόγηση!

Το μήνυμα είναι σαφές. Στα λόγια καταδικάζουμε την προκλητικότητα του Έρντοαν και του τουρκικού κατεστημένου, αλλά στην πράξη δεν τολμάμε να την ακουμπήσουμε!

Εξ ού και ο Νίκος Χουντής ξανακατέθεσε την ερώτησε συμπεριλαμβάνοντας μέρα με τη μέρα όλες τις τουρκικές ανομίες. Από την εισβολή στη Συρία, τις φυλακίσεις δημοσιογράφων, τις εξοντώσεις πολιτικών αντιπάλων, τις προκλήσεις στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα, το Αιγαίο «που μοιάζει με πεδίο πριν τη ναυμαχία», τις αμφισβητήσεις της Λωζάνης και των άλλων συνθηκών. Και ζητάει να συζητηθεί η ερώτηση στην ευρωβουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντως.

Όπως έχω χιλιογράψει, όποιος δεν είναι ικανός να υπερασπιστεί τον εαυτό του μόνος του κατ αρχήν, ας μην περιμένει κανέναν να τον βοηθήσει. Στην παγκόσμια πολιτική δεν υπάρχουν φίλοι και σύμμαχοι. Υπάρχουν συμφέροντα. Και σε σέβονται μόνο αν αποδείξεις ότι σέβεσαι ό ίδιος πρώτος τον εαυτό σου. Κι ότι είσαι αποφασισμένος να τον υπερασπιστείς.

 liberal.gr

Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης 

Δημόσιο: Έρχονται αυξήσεις στους μισθούς (πίνακες)

Αυξήσεις στους μισθούς χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων φέρνει η πρόσφατη εγκύκλιος που «ξεπαγώνει» μετά από τρία χρόνια τις ωριμάνσεις.

Το Δημόσιο θα πρέπει να αναζητήσει πάνω από 140 εκατ. ευρώ το χρόνο για να καλύψει τις αυξήσεις που θα δοθούν σε εργαζόμενους Υποχρεωτικής και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και κάθε δύο χρόνια για Πανεπιστημιακή και Τεχνολογική Εκπαίδευση.

Σύμφωνα με το aftodioikisi.gr, όσοι εργάζονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα δουν αλλαγές στους βασικούς μισθούς μετά το πάγωμα των αναπροσαρμογών από το 2015 ως το 2017. Για παράδειγμα ένας υπάλληλος με πτυχίο ΑΕΙ που το 2015 είχε συμπληρώσει 22 μήνες στο ίδιο κλιμάκιο, από τον επόμενο μήνα, έχοντας δηλαδή άλλους δύο μήνες μέσα στο 2018 στο ίδιο κλιμάκιο, θα “ανέβει” ένα κλιμάκιο και ο βασικός του μισθός θα αναπροσαρμοστεί ανάλογα.

Οι βασικοί μισθοί εργαζομένων στο Δημόσιο ΔΕ και ΥΕ

Έτη  μισθολογικό κλιμάκιο   βασικός μισθός ΔΕ     βασικός μισθός ΥΕ

0-3   μκ1   958  780

3-6   μκ2   918   823

6-9   μκ3   978  866

9-12 μκ4   1.038        909

12-15        μκ5   1.098        952

15-18        μη6   1.158        995

18-21        μκ7   1.218        1.038

21-24       μκ8   1.278        1.081

24-27       μκ9   1.338        1.124

27-30       μκ10 1.398        1.167

30-33       μκ11  1.458        1.210

33-36       μκ12 1.518        1.253

36-39       μκ13 1.578        1.296 Οι βασικοί μισθοί εργαζομένων στο Δημόσιο ΠΕ και ΤΕ

Έτη  μισθολογικό κλιμάκιο   βασικός μισθός ΠΕ     βασικός μισθός ΤΕ

0-2   μκ1   1.092        1.037

2-4   μκ2   1.151 1.092

4-6   μκ3   1.210        1.147

6-8   μκ4   1.269        1.202

8-10 μκ5   1.328        1.257

10-12        μκ6   1.387        1.312

12-14        μκ7   1.446        1.367

14-16        μκ8   1.505        1.422

16-18        μκ9   1.564        1.477

18-20       μκ10 1.623        1.532

20-22       μκ11  1.682        1.587

22-24       μκ12 1.741        1.642

24-26       μκ13 1.800        1.697

26-28       μκ14 1.859        1.752

28-30       μκ15 1.918        1.807

30-32       μκ16 1.977        1.862

32-34       μκ17 2.036       1.917

34-36       μκ18 2.095       1.972

36-38       μκ19 2.154        2.027

in.gr

      

Νέα βόμβα από την Εστία για Novartis: "Τέως Νεοδημοκράτης ο τρίτος μάρτυρας...."

Για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από δέκα ημέρες η δεξιά εφημερίδα Εστία βάζει «μπουρλότο» στη ΝΔ αναφορικά με το σκάνδαλο Novartis.

Μετά την αποκάλυψη για μυστικό λογαριασμό πρώην υπουργού στην Ελβετία, την ύπαρξη του οποίου έσπευσε να διαψεύσει ο Ανδρέας Λοβέρδος ενώ στο ρεπορτάζ δεν είχε κατονομαστεί (!!!), σε σημερινό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της η παραδοσιακή συντηρητική εφημερίδα παραθέτει ένα… σενάριο για την ταυτότητα ενός εκ των τριών προστατευόμενων μαρτύρων.

Η παράθεση σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ ενός σεναρίου χωρίς καμία υπόσταση ή σχετική πληροφορία φαντάζει δύσκολη, με την Εστία πάντως να διευκρινίζει ότι τα ανωτέρω αποτελούν απλά ένα … σενάριο, καθότι «δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να διαέτει παρομοιες πληροφοριές από την έρευνα καθώς θα παραβίαζε το νόμο εάν το έκανε»…

Σύμφωνα με την επίμαχη προσέγγιση στο σκάνδαλο Novartis, ο ένας εκ των προστατευόμενων μαρτύρων είναι τέως Νεοδημοκράτης, ο οποίος μάλιστα αφήνονται υπόνοιες ότι μπορεί να έχει διατελέσει και σε υψηλότατα κλιμάκια της παράταξης αλλά και παλαιότερης κυβέρνησης.

«Κι αν ο προστατευόμενος μαρτυρας είναι τέως Νεοδημοκράτης υπεράνω πάσης υποψίας; Λευκού ποινικού μητρώου και εγνωσμένης εντιμότητας;» αναφέρει το ρεπορτάζ και συνεχίζει:

«Τι θα συμβεί όμως εαν τυχόν ο τρίτος προστατευόμενος μάρτυρας προέρχεται από την κεντροδεξιά παράταξη; Αν τυχόν – γράφουμε όλα τα σεναρια –υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της; Αν διετέλεσε κυβερνητικός αξιωματούχος σε ευαίσθητο τομέα είτε στο παρελθόν είτε στην τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ; Εάν διετέλεσε βουλευτής ή υπουργός;»

Η νέα βόμβα από την εφημερίδα Εστία έρχεται – διόλου τυχαία – μια μόλις ημερα μετά τις κραυγές Σαμαρά για «συμμορίτη» Πρωθυπουργό και κυβερνητική και δικαστική «συμμορία» που τον στοχοποίησε στην δικογραφία για το σκάνδαλο της Novartis, αλλά και τις μηνυσεις που υπέβαλε κατα της πολιτικής ηγεσίας αλλά και των Εισαγγελέων Διαφθοράς!    

tribune.gr

To Μακεδονικό έχει τη δική του ιστορία

Για μια ακόμη φορά, πολλοστή στον τελευταίο αιώνα, και πάλι μετά από πιέσεις ξένων δυνάμεων, έρχεται στο πολιτικό προσκήνιο το θέμα του νέου καθορισμού των συνόρων των Βαλκανίων για να υπηρετηθούν  ιμπεριαλιστικά σχέδια. Για μία ακόμη φορά η λύση του  Μακεδονικού και τα “εθνικά συμφέροντα” δύο χωρών, της χώρας μας και της ΠΓΔΜ, χρησιμοποιούνται σαν πρόσχημα για να συντηρείται η υποτέλεια των κρατών και η υποταγή των λαών της Βαλκανικής στις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές επιδιώξεις των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Και βέβαια για μια ακόμη φορά η ιστορία επαναχρησιμοποιείται σαν όχημα για να αναζωπυρωθεί η εθνικιστική προπαγάνδα και στις δύο χώρες, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. 

Ανακαλούνται δηλαδή στις μνήμες των λαών με προσεκτικά καθοδηγούμενο τρόπο, σύμβολα και πρόσωπα της αρχαιότητας ή της βυζαντινής περιόδου, που υπήρξαν δηλαδή 20 ή 15 αιώνες πριν από την εποχή μας, όχι για λυθούν τα προβλήματα σε όφελος των λαών, αλλά αντίθετα για να συσκοτίζονται τα προβλήματα, να υποθάλπεται το εθνικιστικό μίσος, οι χωριστικές τάσεις και ο θρησκευτικός φανατισμός. Αυτή η μεθόδευση  εξυπηρετεί θαυμάσια τα σχέδια των επικυρίαρχων δυνάμεων  για παραπέρα διαμελισμό των Βαλκανίων, και ταυτόχρονα διαιωνίζεται η σημερινή προβληματική κατάσταση. Γιατί και αν ακόμη οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της ΠΔΓΜ φθάσουν σε “συμφωνία” κάτω από την εξόφθαλμη  πίεση του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων, το πρόβλημα των εντάσεων και των συγκρούσεων ανάμεσα στα βαλκανικά κράτη όχι μόνο δε θα λυθεί, αλλά θα οξυνθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Επειδή λοιπόν το θέμα των φιλικών σχέσεων ανάμεσα στις Βαλκανικές χώρες ήταν στο παρελθόν και θα εξακολουθήσει να είναι το μεγάλο ζητούμενο για τους λαούς αυτών των χωρών θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια νηφάλια και ψύχραιμη ιστορική και ταυτόχρονα πολιτική προσέγγιση  του Μακεδονικού προβλήματος, πιστεύοντας ότι συμβάλλουμε σε ένα γόνιμο διάλογο στην κατεύθυνση του σταματήματος των άγονων αντιπαραθέσεων και του φανατισμού ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων και στην παγίωση της φιλειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας

Η Μακεδονία στην εποχή της δουλοκτησίας και της φεουδαρχίας

Η κατοίκηση και η εξέλιξη  της  Μακεδονίας από την αρχαιότητα  μέχρι σήμερα γίνεται, κατά την άποψή μας, σε δύο  σαφέστατα  διαχωρισμένες  ιστορικά φάσεις: η πρώτη φάση χαρακτηρίζεται από τις συχνές μετακινήσεις και την εγκατάσταση διαφόρων  φύλων στην περιοχή (8οςπ.Χ-15οςμ.Χ αι.) ενώ ι η δεύτερη φάση από τον 17ο περίπου μ.Χ αιώνα χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία των εθνών.

Στην πρώτη φάση όπως προαναφέρθηκε, παρατηρούμε στην περιοχή μετακινήσεις και εγκατάσταση φύλων. Αυτό γίνεται και στην περίοδο της αρχαιότητας, κυρίως του δουλοκτητικού συστήματος, (Μακεδόνες, Παίονες, Εορδαίοι, Πελαγόνες, Λυγκιστές, Ιλλυροί κ.α.) καθώς και στην στη βυζαντινή περίοδο, κατά τη φεουδαρχία, που εγκαταστάθηκαν τα σλαβικά φύλα Νοτίων Σλάβων (Σλαβομακεδόνες, Μαυροβούνιοι, Σέρβοι, Βόσνιοι, Κροάτες, Σλαβένοι και Βούλγαροι) αλλά και αργότερα που έφθασαν οι Οθωμανοί.

Κατά την αρχαιότητα, στον 4ο αιώνα π.Χ., τα φύλα των Παιόνων, Πελαγόνων, Εορδαίων Λυγκηστών, κ.α. υποτάχθηκαν στον  Φίλιππο Β’ και εντάχθηκαν στο βασίλειο των Μακεδόνων και με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε η Μακεδονία της αρχαιότητας σαν  μια ευρύτερη διοικητικά περιοχή που κάλυπτε την έκταση της  σημερινής Μακεδονίας, αλλά και μέρος της σημερινής Βουλγαρίας, την σημερινή ΠΓΔΜ. Όμως η υποταγή των υπόλοιπων φύλων και η διοικητική ένταξή τους στο Βασίλειο των Μακεδόνων δε σημαίνει ότι τα φύλα αυτά έχασαν την φυλετική τους ταυτότητα.

Αργότερα κατά την περίοδο της φεουδαρχίας και συγκεκριμένα από τον 6ο αιώνα μ.Χ η περιοχή των Βαλκανίων εποικείται από τα φύλα των Σλάβων που προαναφέρθηκαν και εγκαταστάθηκαν όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και σε όλη τη σημερινή Ανατολική Ευρώπη, όπου  παραγωγικά και οικονομικά επικράτησε το μοντέλο της ανατολικής φεουδαρχίας, το οποίο επηρέασε καθοριστικά την οικονομική και πολιτική εξέλιξη και της Βαλκανικής, αλλά και της υπόλοιπης Ανατολικής Ευρώπης.

Είναι φανερό λοιπόν ότι η ιστορική συνέχεια της περιοχής της Μακεδονίας, από την εποχή που ζούσαν εκεί  οι αρχαίοι Μακεδόνες με τα υπόλοιπα φύλα της αρχαιότητας, δηλ. πριν από περίπου 2.500 χρόνια, επηρεάζεται στη συνέχεια από συνεχείς μετακινήσεις φύλων μέχρι την εγκατάσταση σλαβικών φύλων (6ος μ.Χ αι) καθώς και άλλων φύλων που προέρχονται από την Ασία μέχρι την εποχή των Οθωμανών (13ος μ.Χ αι). Σε όλη αυτή τη μακραίωνη πορεία περίοδο, είτε στα χρόνια της αρχαιότητας, στα πλαίσια της δουλοκτησίας, είτε αργότερα στο Βυζάντιο, στα πλαίσια της φεουδαρχίας, διαμορφώνεται σταδιακά η νεότερη  ταυτότητα των λαών της περιοχής μέσα από την πολιτιστική αλληλεπίδραση και επιμειξία των διαφόρων φύλων.

Οι αναδρομές λοιπόν σήμερα και οι αναφορές στην αρχαία Μακεδονία και το Μ. Αλέξανδρο όσο και στο «ένδοξο» παρελθόν του Βυζαντίου δεν μπορούν να ερμηνεύσουν ιστορικά φαινόμενα που εμφανίζονται στις ημέρες μας, δηλαδή 20 ή 15 αιώνες αργότερα, όταν έχουν διαμορφωθεί τα έθνη. Βέβαια όλη αυτή η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του παρελθόντος, μπορεί να αξιοποιηθεί, για να ζήσουν ειρηνικά οι λαοί. Δυστυχώς όμως αυτή η κληρονομιά που θα μπορούσε να ενώσει τους λαούς των Βαλκανίων “χρησιμοποιείται”, για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά την εθνικιστική προπαγάνδα και των δύο πλευρών.

Η δημιουργία των εθνών και των σύγχρονων κρατών από τον 17ο αιώνα.

Η κατάσταση σε όλη την Ευρώπη και επομένως και στις Βαλκανικές χώρες αλλάζει από τον 17ο αιώνα και μετά, δηλ. από την εποχή του διαφωτισμού και των αστικών επαναστάσεων. Από την περίοδο αυτή αρχίζουν να διαμορφώνονται τα έθνη και τα νέα κράτη. Η δημιουργία των εθνών-κρατών είναι αποτέλεσμα επαναστάσεων και εξεγέρσεων έχει δύο όψεις: στα έθνη-κράτη της Δυτικής Ευρώπης οι επαναστάσεις έχουν και εθνικό και κοινωνικό χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει στα κράτη αυτά η φεουδαρχία ηττάται και δημιουργούνται οι συνθήκες αυτόνομης και αυτοδύναμης αστικής ανάπτυξης με βάση τη βιομηχανική επανάσταση και τους νέους αστικούς θεσμούς που οδηγούν στη δημιουργία πλούσιων και ισχυρών κρατών.

Στην ανατολική Ευρώπη όπως και στα Βαλκάνια η ανατολικού  τύπου φεουδαρχία που επικράτησε δε βοηθά στο ξέσπασμα αστικών επαναστάσεων κάτι που εμπόδισε τα κράτη της βαλκανικής να αποκτήσουν  ανεξάρτητα και αυτόνομη οικονομική και πολιτική έκφραση. Οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις στα Βαλκάνια είχαν μόνο εθνικοαπελευθερωτικό  περιεχόμενο. Αυτή την ιδιαιτερότητα είχε στο μυαλό του ο Ρήγας Φεραίος όταν έγραφε το εμπνευσμένο κείμενο του Θούριου, που ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος χαρακτηρίζει “πανβαλκανικό εμβατήριο”, αφού με αυτό το κείμενο ο Ρήγας, σαφέστατα επηρεασμένος από τις ιδέες του διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, διατύπωνε την ανάγκη ενός συνολικού ξεσηκωμού των Βαλκανικών λαών για ανατροπή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που ήταν και αυτή ενταγμένη στην  φεουδαρχία ανατολικού τύπου. Και αφού αυτό δεν έγινε κατορθωτό, τα ισχυρά κράτη  της δύσης με την αποικιακή πολιτική που ακολουθούν εύκολα επιβλήθηκαν στα κράτη της Βαλκανικής με αποτέλεσμα ο καθορισμός των συνόρων στα Βαλκάνια να μην είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων των ίδιων των λαών και των κρατών, αλλά επιβολή των ξένων κυρίαρχων δυνάμεων. Αυτό είχε σαν συνέπεια τα σύνορα να  αλλάζουν,  ανάλογα με τα κάθε φορά κυρίαρχα αποικιοκρατικά συμφέροντα.

Η ενεργός ανάμειξη των ξένων δυνάμεων στη διαμόρφωση των βαλκανικών συνόρων.

Από τα προαναφερόμενα γίνεται φανερό ότι εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης των Βαλκανίων με βάση την ανατολικού τύπου  φεουδαρχία, που είχε σαν συνέπεια την αδύναμη οικονομική ανάπτυξη, ήταν καθοριστικός ο ρόλος των ξένων δυνάμεων στη διαμόρφωση, όχι μόνο των συνόρων, αλλά και της συνολικής πολιτικής τους. Παρατηρούμε δηλαδή, ότι παρά την ύπαρξη  εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, οι δομές εξουσίας στα κράτη της Βαλκανικής είναι εξαρτημένες από τα ισχυρά κράτη της δυτικής Ευρώπης. Έτσι ο καθορισμός των συνόρων στην περιοχή γίνονταν και συνεχίζει  να γίνεται με την άμεση ανάμειξη ξένων, οι οποίοι προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους υποκινούν εθνικιστικές και αποσχιστικές τάσεις, δημιουργούν σφαίρες επιρροής, προκαλούν συγκρούσεις και επιβάλλουν την άμεση στρατιωτική τους παρουσία. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν και συνεχίζουν να δημιουργούνται κράτη με αυθαίρετη χάραξη συνόρων, συχνές ανταλλαγές πληθυσμών και δημιουργία μειονοτικών προβλημάτων που την κατάλληλη στιγμή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προώθηση των συμφερόντων ξένων επικυρίαρχων.

Καθοριστικό σημείο της έναρξης της άμεσης ανάμειξης των μεγάλων δυνάμεων στη διαμόρφωση των συνόρων των Βαλκανίων ήταν οι αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου (Ιούνιος-Ιούλιος-1878) που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία των Άγγλων και υπό την προεδρία του Βίσμαρκ.  Η Συνθήκη του Βερολίνου που υπογράφτηκε    από τις μεγάλες δυνάμεις την τελευταία η μέρα του Συνεδρίου, επέβαλε την πρώτη ουσιαστικά χάραξη των βαλκανικών συνόρων με την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ρουμανίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου και την αυτονομίας της Βουλγαρίας. Οι εκκρεμότητες που άφησε για πολλά συνοριακά ζητήματα υποδαυλίζουν εξεγέρσεις στη Δυτική Μακεδονία και αναταραχές στον μακεδονικό χώρο. Παράλληλα εκδηλώνονται  εξεγέρσεις των λαών των Βαλκανίων, που στοχεύουν στην οριστική κατάργηση της οθωμανικής εξουσίας και προτάσσουν την απελευθέρωση της Μακεδονίας πέρα από τις οποιεσδήποτε εθνικές διαφορές των χριστιανών.

Το 1893 δημιουργείται η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ) με βουλγαρομακεδονική  πρωτοβουλία. Οι στόχοι της οργάνωσης και ιδιαίτερα της τάσης των Τσεντραλιστών, σαφώς επηρεασμένοι από τις ιδέες του Ρήγα Φεραίου, ήταν η κατάργηση της οθωμανικής εξουσίας, το μοίρασμα της γης των τσιφλικάδων στους ακτήμονες, η δημιουργία μιας ελεύθερης και ανεξάρτητης Μακεδονίας και η βαλκανική ομοσπονδία. Ιδρυτικά μέλη της  ΕΜΕΟ, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο αυτονομιστικό μακεδονικό κίνημα είναι  ο Γιάνε  Σαντάσκι και ο Χρίστο Τσερνοπέεφ , αγωνιστές εμπνεόμενοι από σοσιαλιστικές ιδέες.  Η ΕΜΕΟ  προετοιμάζει την εξέγερση του Ίλιντεν,  που ξεσπά στις 20 Ιουλίου 1903, κυρίως στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, με πολύ μεγάλη συμμετοχή του αγροτικού πληθυσμού που υπέφερε από την οθωμανική κυριαρχία. Το ελληνικό κράτος τήρησε από την αρχή εχθρική στάση προς  την εξέγερση  και προσπαθεί να καταπνίξει το αυτονομιστικό κίνημα των Μακεδόνων σε συμμαχία με το οθωμανικό καθεστώς. Για το λόγο αυτό από τον  Μάιο του 1903 ο μητροπολίτης Καστοριάς Καραβαγγέλης ζητά από τον Παύλο Μελά την αποστολή μισθοφόρων, προκειμένου να χτυπηθεί αυτό το κίνημα. Πυρπολήσεις χωριών, φόνοι και πλιάτσικο ήταν η απάντηση του οθωμανικού κράτους προς την εξέγερση. Στις 30 Ιουλίου η εξέγερση πνίγεται στο αίμα και ο οθωμανικός στρατός διώκει τους επαναστάτες. Η εξόντωση του κινήματος ολοκληρώνεται με τον  Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908). Τον πρώτο χρόνο του αγώνα (1904) ο Μελάς διορίζεται επικεφαλής των μισθοφορικών σωμάτων με τα οποία περνά τα σύνορα, φθάνει στην Καστοριά και με πρόσχημα το χτύπημα των “εξαρχικών” όπως και των κομιτατζήδων Βερχοβιστών, της εθνικιστικής Εξωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης, που δημιουργήθηκε το 1895 από τον Βασιλιά Φερδινάρδο, χτυπά τους αντάρτες αγωνιστές της ΕΜΕΟ που είχαν ξεσηκωθεί εναντίον της της οθωμανικής εξουσίας.

Ο διεθνής οικονομικός έλεγχος και η νέα χάραξη των συνόρων στα Βαλκάνια.

Μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, ο τραγικός επίλογος για την Ελλάδα γράφτηκε στις 22 Νοεμβρίου, στην Κωνσταντινούπολη και τη Συνθήκη υπέγραψε ο Αλέξανδρος  Ζαΐμης. Με τη συμφωνία αυτή  που επέβαλαν οι μεγάλες δυνάμεις, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να καταβάλει μια υπέρογκη αποζημίωση στην Τουρκία (4.000.000 τουρκικές λίρες) και αναγκάσθηκε να πάρει  ένα ακόμη δάνειο προκειμένου να ξεπληρώσει το δυσβάστακτο χρέος της επιβλήθηκε. Αυτό είχε σαν συνέπεια  να εκχωρήσει όλα τα δημόσια έσοδα στους δανειστές της  και να τεθεί υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για 81 χρόνια. Τον έλεγχο ασκούσε μια εξαμελής επιτροπή η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα από το 1897 μέχρι το 1978. Ήταν φυσικό λοιπόν ότι η χώρα μας εξαρτημένη πλήρως από τους ξένους επικυρίαρχους, δε μπορούσε να έχει αποφασιστική παρέμβαση στις εξελίξεις που ακολούθησαν.

Η πορεία των πολεμικών επιχειρήσεων στη διάρκεια του πρώτου  βαλκανικού πολέμου (1912-13)  έκανε σαφές  ότι τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα άλλαζαν τελείως σε σχέση με αυτά που υπήρχαν κατά την έναρξη του πολέμου. Τα συμφέροντα που διακυβεύονταν ήταν τεράστια, και δεν ήταν δυνατόν οι Μεγάλες Δυνάμεις να μείνουν έξω από τη διευθέτηση των νέων συνόρων, προκαλώντας  νέα προβλήματα ανάμεσα στα διαμορφωνόμενα κράτη και τους λαούς τρων Βαλκανίων, που έμειναν γνωστά στην ιστορία με τη φράση “ανατολικό ζήτημα”. Με την οθωμανικά αυτοκρατορία να χάνει το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της στην Ευρώπη, με την Ελλάδα  σε διεθνή επιτροπεία, και με τα υπόλοιπα βαλκανικά κράτη σε πολεμικές συγκρούσεις οι Μεγάλες Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία και Ρωσία, χρησιμοποιώντας σαν πρόσχημα  την  κατάπαυση των εχθροπραξιών και την αποκατάσταση της ειρήνης συγκαλούν στο Λονδίνο τη γνωστή  διεθνή συνδιάσκεψη  για νέο καθορισμό των βαλκανικών συνόρων, στο τέλος της οποίας που υπογράφτηκε η ομώνυμη Συνθήκη (30/5/1913). Αλλά και μετά από τη συνθήκη αυτή, οι συγκρούσεις όχι μόνο δεν σταμάτησαν, αλλά τον Ιούνιο του 1913, ξεσπά ο δεύτερος Βαλκανικός (ή Διασυμμαχικός) Πόλεμος, ο οποίος,  προσωρινά τουλάχιστον,  λήγει τον Αύγουστο του 1913 με τη Συνθήκη Ειρήνης, του Βουκουρεστίου.  Μετά τους Βαλκανικούς και το τέλος του Α Παγκοσμίου  Πολέμου ακολουθεί η τριχοτόμηση του ιστορικού και γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας, με το μεγαλύτερο μέρος να δίνεται στην Ελλάδα, ενώ οι δύο περιοχές που δεν προσαρτήθηκαν στην Ελλάδα ονομάστηκαν η μια  Νοτιοσλαβική Μακεδονία ή Μακεδονία του Βαρδάρη,  και η άλλη Βουλγαρική Μακεδονία ή Μακεδονία του Πίριν. Όμως η περιπέτεια της χάραξης των συνόρων στα Βαλκάνια δεν τελείωσε, γιατί τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων που πολλές φορές είναι και αντικρουόμενα, όπως και οι σφαίρες επιρροής συνεχώς αλλάζουν.

Η κατάσταση μετά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και οι Νατοϊκές επεμβάσεις στα Βαλκάνια.

Μετά από το τέλος του 2ου παγκόσμιου πολέμου οι νέες σφαίρες επιρροής ουσιαστικά καθορίσθηκαν στη Διάσκεψη της Γιάλτας (4-11 Φεβρουαρίου του 1945) με τις αποφάσεις των Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσώρτσιλ. Η Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, έμεινε  στη σφαίρα επιρροής των δυτικών “συμμάχων”, ενώ οι υπόλοιπες βαλκανικές χώρες συμπεριελήφθησαν στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Το γεγονός ότι η χώρα μας ήταν από το 1897 για 81 χρόνια σε διεθνή επιτροπεία, δηλαδή σε κατάσταση πλήρους υποτέλειας στους ξένους αποικιοκράτες,  σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το 1952 εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ, επηρέασαν καθοριστικά τη στάση όλων των κυβερνήσεων  σχεδόν σε όλα τα ζητήματα και επομένως και στο ζήτημα της Μακεδονίας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μη μπορεί να ασκήσει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και να διαπραγματευθεί σαν ανεξάρτητο κράτος τη λύση των προβλημάτων με απευθείας συζητήσεις με τις κυβερνήσεις των γειτονικών χωρών με γνώμονα την ειρήνη και την καλή γειτονία. Παράλληλα οι μεταπολεμικές  κυβερνήσεις της χώρας μας μέχρι την πτώση των “σοσιαλιστικών” καθεστώτων αλλά και αργότερα, από τη μια μεριά καλλιεργούσαν τον εθνικισμό σε βάρος των γειτονικών λαών και από την άλλη ανέχθηκαν την καλλιέργεια των εθνικιστικών και αλυτρωτικών αντιλήψεων, γύρο από το “Μακεδονικό” εξυπηρετώντας Νατοϊκές σχέδια και  σκοπιμότητες τόσο για την υπονόμευση των σχέσεων ανάμεσα στα Βαλκανικά κράτη και τη Σοβιετική Ένωση, όσο και για την καλλιέργεια εθνικιστικού μίσους και χωριστικών τάσεων ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων.

Μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, που είχε αρκετά  μεγάλη επιρροή στα Βαλκάνια, επιχειρείται από τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ νέα χάραξη των συνόρων με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Για την επίτευξη και αυτού του διαμελισμού οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ  χρησιμοποίησαν την εθνικιστική και θρησκευτική χειραγώγηση, την υπόθαλψη εθνικιστικού μίσους  και χωριστικών τάσεων, που είχαν σαν  αποτέλεσμα την εκδήλωση συγκρούσεων μεταξύ των λαών του πρώην ομόσπονδου κράτους της Γιουγκοσλαβίας. Και με πρόσχημα αυτές τις συγκρούσεις έκαναν διπλωματικές παρεμβάσεις και απροκάλυπτες  στρατιωτικές επεμβάσεις, με αποκορύφωση τους επί 90 μέρες βομβαρδισμούς της περιοχής από τα Νατοϊκά  αεροπλάνα, που είχαν σαν αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς και καταστροφές σε υποδομές, παραγωγικές μονάδες και κατοικίες, καθώς και ανυπολόγιστης έκτασης ραδιενεργή και τοξική ρύπανση στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, από τα όπλα απεμπλουτισμένου ουράνιου. Και βέβαια για μια ακόμη φορά όχι μόνο δεν επήλθε ειρήνη στην περιοχή, αλλά αναζωπυρώθηκαν και πάλι οι εθνικιστικές εντάσεις

Και τώρα για μία ακόμη φορά οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ ανακινούν και πάλι το “Μακεδονικό” ζήτημα με αιχμή το όνομα και με στόχο να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον Ιούλιο και με απώτερο σκοπό να δημιουργήσουν και στη χώρα αυτή μια ακόμη βάση για έλεγχο και περιορισμό των κινήσεων της Ρωσίας στα Βαλκάνια αλλά και γενικότερα για την ενίσχυση των θέσεων τους στην περιοχή. Και βέβαια οι πιέσεις των Αμερικάνων και των Νατοϊκών βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, αφού οι κυβερνήσεις και των δύο χωρών είναι ενδοτικές στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών, καθώς  εξαρτώνται πλήρως από αυτούς: η μεν κυβέρνηση της ΠΓΔΜ για να ανοίξει το δρόμο να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, η δε κυβέρνηση της χώρας μας βρίσκεται και πάλι σε κατάσταση διεθνούς επιτροπείας, αφού από τοι 2015 και για 99 χρόνια, ο δημόσιος πλούτος, οι βασικές υποδομές και οι φυσικοί πόροι (ενέργεια, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, μέσα συγκοινωνίας, δασικές εκτάσεις, ελεύθεροι χώροι κ.α) έχουν ενταχθεί με νόμο στο Υπερταμείο και εκποιούνται σε πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Και βέβαια όσο η εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε όλη τη χώρα και φυσικά και στη Μακεδονία θα συνεχίζεται και η κυβέρνηση θα είναι δέσμια των όρων του υπρταμείου θα  είναι αδύνατον να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι κάνει  διαπραγμάτευση με τη γειτονική χώρα για το όνομα, εξυπηρετώντας πρώτιστα το εθνικό συμφέρον. Αν μάλιστα στην κατάσταση αποικιοποίησης που βρίσκεται η Ελλάδα προστεθεί και ο αλυτρωτισμός που στη γειτονική χώρα είναι θεσμοθετημένος στο Σύνταγμα και στη δημόσια εκπαίδευση καταλαβαίνουμε ότι ακόμη και  η συνέχιση της διαπραγμάτευσης κάτω από την ιμπεριαλιστική επιβολή εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για το μέλλον.

Εκτός όμως από την πίεση των Νατοϊκών για “πάσει θυσία” εξεύρεση λύσης στο όνομα τώρα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά σχεδιάζονται από το ΝΑΤΟ και τις υπάκουες κυβερνήσεις Ελλάδας και ΠΓΔΜ, τη στιγμή που η απειλή στο Αιγαίο από τη νατοϊκή  Τουρκία σε βάρος της χώρας μας συνεχώς μεγαλώνει. Παράλληλα η Τουρκία στα πλαίσια της επεκτατικής της πολιτικής πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις στο έδαφος της Συρίας σε βάρος των Κούρδων στην περιοχή του Αφρίν. 

Όπως λοιπόν γίνεται φανερό και από την ιστορική εμπειρία, αλλά και από τους  κινδύνους που απειλούν τη χώρα μας σήμερα, μία λύση που επιβάλλεται για μία φορά ακόμη στους λαούς των Βαλκανίων, και μάλιστα με τόσο μεγάλη χρονικά πίεση, αποκλειστικά και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, και πιο συγκεκριμένα των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ, δε θα ωφελήσει το λαό μας και τη φιλική συνύπαρξη τους άλλους λαούς Αντίθετα η “λύση” κάτω από συνθήκες ασφυξίας, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία προοιωνίζεται νέους, και ίσως μεγαλύτερους κινδύνους για όλα τα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή.

Αν θέλουμε λοιπόν να ακούσουμε τη φωνή της ιστορίας, βιώσιμη λύση προς το συμφέρον των λαών μπορεί να υπάρξει με δύο προϋποθέσεις:

Το σταμάτημα του αλυτρωτισμού και τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων μακριά από την ιμπεριαλιστική κηδεμονία και  κάθε είδους εξάρτηση,  και φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη των λαών

                                                                                        

Μάκης Σταύρου- Ιστορικός